Laatste bericht van 2010.

Donderdagmorgen is Peter vroeg vertrokken naar het vliegveld om met Greet en de kinderen op Boa Vista Oud en Nieuw te vieren.

Henk, Bram, Anja, Barbara en Willy

De baai bij Salamansa.

Wij zijn met Bram, Anja en Willy gaan wandelen naar Salamansa. Een mooie wandeling over een berg via een pad.

Een huisje met doorkijk naar de zee

Water halen bij het centrale punt in het dorp.

Een stel vrolijke kinderen wil graag poseren voor de foto.

3 koffie en 2 thee

Daarvandaan hebben we de bus terug naar Mindelo genomen.
´s Middags eindelijk weer een keer de mogelijkheid om op het internet alle mails te bekijken.
Zo langzamerhand wordt de Clube Nautico onze stamkroeg waar we ´s avonds wat drinken en van de muziek genieten. Iedere avond andere artiesten die de mooiste muziek maken.
Van Willy hebben we afscheid moeten nemen omdat zij weer terug naar huis moet. Met Bram en Anja gaan we Oud en Nieuw vieren. Eerst samen eten, waarbij we allebei wat maken en daarna de wal op om ons in het feestgedruis te storten.

Dit is het laatste bericht van 2010, de volgende verhalen worden bij 2011 geplaatst.
Voor iedereen een heel gezellige jaarwisseling!

De eerste dagen in Mindelo.

Mindelo is inderdaad heel gezellig, zo hadden we ons de Kaap Verdische eilanden voorgesteld. De plaats ziet er behoorlijk verzorgd uit en de mensen zijn heel vriendelijk.
We hebben maandag eerst de boot eens een goede schoonmaakbeurt gegeven. Na 2 maanden hebben we eindelijk de beschikking over een waterslang, dus spuiten maar.
´s Avonds hebben we lekker gegeten en zijn daarna vroeg in onze kooi gekropen. Dinsdagmorgen zijn we na het ontbijt het plaatsje gaan verkennen. Er is overal wel iets te doen.


Mensen verkopen op straat van alles, naast etenswaren vooral veel rommelmarkt spullen, er is een markt en een soort winkelcentrum wat uit allemaal kramen bestaat. Vlakbij ook een paar lokale eetkramen die elk een eigen gerecht verkopen.

´s Middags hebben we visite gehad van Bram, Anja en Willie (een logé) van de Tarpan. Zij vertrekken na nieuwjaar ook naar Suriname, die zullen we dus nog vaker tegenkomen.
`s Avonds hebben we onszelf weer verwend met een etentje en daarna naar Club Nautique, een soort ontmoetingsplaats voor de bootjes mensen (en heel veel anderen) tegenover de haven waar iedere avond live muziek is.

Er zaten 3 gitaristen waar steeds andere mensen uit het publiek bij gingen zingen. Opvallend is dat zij allemaal heel mooie stemmen hadden. Wij hebben genoten van de muziek en de sfeer. Hier houden we het wel weer een weekje uit!

Weer naar de Kaap Verden.

Na een paar dagen weer flink last gehad te hebben van zeeziekte, de mannen gelukkig wat minder dan ik, hebben we tweede kerstdag iets feestelijker doorgebracht. Eerste kerstdag heeft Henk wat blikken opengetrokken en met de kerst CD erbij was het een beetje Kerstmis. Tweede kerstdag hebben we een pastasalade gegeten en pudding toe wat met dezelfde CD ook weer Kerstmis was. De mannen hebben mijn wacht over genomen zodat ik rustig bij kon komen. Vandaag (maandag) ging het allemaal een stuk beter.

Mindelo in zicht.

We zijn vroeg in de ochtend aangekomen in Mindelo op Sao Vicente (zie ook navigatie) waar we voor het eerst sinds la Gomera weer aan een steiger liggen. Mindelo komt op het eerste gezicht heel gezellig over. We zullen hier tot 5 januari liggen omdat Peter nog een kleine week naar Boa Vista gaat waar hij Greet en de kinderen zal zien, waar hij heel erg naar uitkijkt. Wij gaan straks de wal op om eens lekker te gaan eten, voor derde kerstdag zullen we maar zeggen.

Alle mensen hartelijk bedankt voor de lieve kerst groeten en nieuwjaarswensen. Heel fijn om deze te ontvangen. Leuk om om de dagelijkse bezigheden te lezen, hoe jullie de dagen doorbrengen in de sneeuw.

Weer op zee.

Peter is uiteindelijk woensdagmorgen aangekomen op de boot. Hij heeft gelukkig 2 nachten een hotelkamer gehad en wat rond kunnen wandelen in Casablanca.
Na eerst op het gemak bijpraten zijn we ´s middags naar Banjul gegaan om uit te klaren.

Het ´businesscenter´ bij Oyster Creek

We hebben hier steeds dezelfde taxi chauffeur gehad die we konden sms-en om ons op te halen. Omdat hij meer bij de toeristenplaatsjes woont hebben we dat nu niet gedaan en geprobeerd een taxi bij de Denton bridge aan te houden. Dit bleek heel moeilijk want alle taxi's en busjes zaten al vol. Toen maar geprobeerd om te liften. Na een paar minuten hadden we al succes, een mooie grote auto die naar Banjul ging waar we met mee mochten rijden.

Peter in Banjul

Aan de reacties van Peter in Banjul merk je toch dat je er aan gewend raakt om zo veel troep en vuiligheid te zien, aan de kinderen die altijd toebab (blanke) roepen en give me minty (snoep) en aan de vele mensen die je een hand willen geven.
Bij de immigratiedienst op het hoofdkantoor was het weer een drukte van belang met allerlei ambtenaren die vooral niets doen en steeds even bij elkaar binnenlopen voor een praatje.
Wonder boven wonder hebben we hier maar een half uurtje naar deze "werkzaamheden" hoeven kijken toen hadden we onze stempels en konden na betaling weg.

Een kora speler op het terras van hotel Atlanta.

Na nog wat fruit en eieren ingeslagen te hebben zijn we naar hotel Atlanta gegaan waar we de middag verder doorgebracht hebben met zwemmen (en na afloop een lekkere douche) een hapje en een drankje. Daarvandaan ben ik nog even wat geld gaan wisselen. Een jongen liep met me mee om te wijzen waar je bij een onofficieel kantoortje kunt wisselen tegen een betere koers. Onderweg stelde hij me nog voor om met de Gambia experience kennis te maken. Wat hier dus inhoudt dat je je eens lekker laat verwennen door zo'n Gambiaanse jongen. Nou nee dankjewel, ik heb mijn Holland experience bij me, die is nog gratis ook.

Donderdagmorgen zijn Henk en Peter nog even naar de wal gegaan om brood te kopen, Ibrahim te bedanken voor zijn hulp en daarna de boel vaarklaar gemaakt. Bijbootje weer schoonmaken en leeg laten lopen, alles zeevast zetten enz.
Nu (vrijdag) zijn we alweer een volle dag onderweg en we moeten allemaal weer "inslingeren". De zee begint nu iets kalmer te worden, dus we hopen er het beste van.
(Zie ook navigatie)

Prettige Kerstdagen en een gelukkig 2011

Bijna Kerstmis.

Het is wel weer even wennen om samen te zijn. We wachten nu op Peter die met ons meevaart naar Suriname. Hij zou maandagmorgen vroeg aankomen. Om 4 uur ´s nachts horen we een sms-je binnenkomen. Peter meldt dat hij na vertraging op Zaventem zijn aansluitende vlucht gemist heeft en tot dinsdagavond 22.30 uur in Casablanca moet wachten op een vlucht naar Gambia. Wat een pech voor hem. We hopen dat hij in ieder geval wel een hotelkamer heeft kunnen boeken. Het vertrek naar Mindelo stellen we nu vast op donderdag, de windverwachtingen zijn dan goed en Peter heeft een dag om bij te komen.
In de tussentijd hebben we de boot een beetje in Kerststemming gebracht door de mastdoorvoering om te toveren tot Kerstboompaal.

Nu de Kerst cd opzetten, de temperatuur van 30 graden even negeren en wij hebben ook een `White Christmas`, net als in Nederland.


Hier in Gambia wordt heel veel gedamd. Ibrahim, onze hulp hier in Oyster Creek, had een paar dagen geleden al eens aan Henk gevraagd of hij kon dammen, dus toen we gisteren even aan de wal waren werd hij gelijk uitgedaagd voor een spelletje. De uitslag was 2-0. Jullie mogen zelf raden voor wie.

Internet

Vandaag hebben we eindelijk weer verbinding met het internet. We hebben de foto´s toegevoegd aan de al geplaatste verhalen. Zoals jullie al gemerkt hebben kunnen we niet altijd een automatisch bericht sturen als wij onderweg zijn. Dat lukt alleen als we internetverbinding hebben. Het zal de komende tijd vaker voorkomen dat jullie geen bericht ontvangen. Wij proberen de site regelmatig bij te houden (ook tijdens de oversteek) bij verhalen en navigatie. Deze berichten plaatsen we met behulp van de SSB radio.